Op een maand van opening en in volle promo-campagne val ik plots zonder locatie. Hal 5 Leuven blijkt niet meer beschikbaar, door een nalatige aannemer die te laat aan de geplande dakwerken is gestart en tot einde maart tijd zegt nodig te hebben. En geen locatie, geen expo… wat nu?
Ik heb hier meer dan 2 jaren naartoe gewerkt, sinds januari in vijfde versnelling om naast het artistieke aspect ook de organisatie rond te krijgen. M’n werken inventariseren, in kaart brengen wat ingekaderd moet, mijn site aanpassen, expomaterialen huren, promomaterialen creëren en verspreiden… en dan plots deze opdoffer.
Ik ontvang het ontnuchterende nieuws iets na de middag per telefoon, net voor de aanvang van een lange infosessie op het werk. Ik hou het kort, vanwege de situatie maar ook de rauwe emotie die me overvalt: boosheid, verdriet, ontgoocheling, verontwaardiging.
Het besef dat het scenario wat ik voor ogen had, nu in het water valt, komt aan. Komt binnen.
Na de rollercoaster van de organisatie zit ik plots in een roetsbaan van gedachten over hoe het verder moet. Annuleer ik alles, zonder meer? Laat ik de droom los of volg ik mijn koppige vechtlust om in allerijl nog een andere locatie te zoeken? Eens het heftige verdriet wat is weg ge-ebt, besluit ik mezelf toch die kans te geven. Op zoek dus naar een alternatieve locatie, liefst voor dezelfde data, zodat de expo toch kan doorgaan in maart.
Ik deel daarna mijn opdoffer en zoektocht via facebook met de fijne mensen in de LaboArte gevorderden membership. De steunende reacties doen meteen deugd. Wanneer een van de leden de info ook deelt op haar facebook profiel, gaat de bal al snel aan het rollen. Ik besluit ook op mijn eigen facebook en instagram profielen te delen over de tegenslag en de alternatieve locatie die ik hoop te vinden.
Plots krijg ik de ene na de andere locatie suggestie, zelfs van mensen die mij totaal niet kennen. Hartverwarmend!
Maar meer en meer is er twijfel. Want Hal 5 lag al meer dan een jaar vast, na een zoektocht van maanden. De kalender van exporuimtes en zeker culturele centra zat toen al vol tot einde 2025. Dus dat zal nu niet anders zijn. Ik besef dat ik de raad van zoon Jurian best opvolg: mijn initiële idee van verschillende weken exposeren los laten en mikken op een lang weekend, maximum een week. En zo de kans vergroten om iets te vinden.
Momenteel is de zoektocht volop bezig. Opnieuw blijk ik bot te vangen bij culturele centra, in Heist en Lier. Sommige pistes die eerst potentieel hadden, zijn intussen al geschrapt wegens niet beschikbaar of niet geschikt. Maar er zijn ook nog interessante opties, soms verder weg, soms vlakbij. Ik geef me tot en met het weekend van 16 februari om iets te vinden.
Als ik op 17 februari nog met lege handen sta, annuleer ik de expo van maart.
Maar toch blijf ik hoopvol. Toch heb ik een diep vertrouwen dat dit project ooit zal landen en bezoekers mogen meenemen in de werelden van mijn 5 songs, in klank, beeld, smaak, geur en tast. Ik blijf er aan werken tot de expo ergens, ooit, mag openen.
Beste Leen,
Wat een verschrikkelijk nieuws! Wat moet dat hard aangekomen zijn voor jou!…
Voor degene van HAL 5 die het telefoontje heeft moeten doen, zal het zeker ook heel moeilijk zijn geweest. Ze zijn daar altijd zo vriendelijk en correct in hun afspraken.
Waar vind je nog zo’n mooie locatie!?
Ik las je blog. Ik bewonder je vechtlust. Alles zat zó goed in elkaar! En nu krijgt het zo’n vreselijke knauw…
Vanuit mijn klein hoekje leef ik met je mee en duim hard dat je de moed niet zal verliezen.
xxx
Knap van je en moedig om deze blog te schrijven.
Ik duim mee voor jouw bewonderens-waardig doorzettingsvermogen!
Lieve groetjes Leen,
Miranda
Lieve Leen, wat vind ik dat verschrikkelijk erg voor je. Ik weet hoe veel tijd, moeite en geld je daar hebt in gestoken. Houdt moed en als je niks geschikt vindt voor wat je voor ogen had, stel je expo dan uit tot wanneer die echt op de juiste locatie en in het juiste licht kan gebracht worden. Nu zo op het laatst nog een locatie zoeken kan je doen, maar dat is echt stress en niet goed. ik hoop voor jou op een mirakeltje. Veel liefs
Mathy
Er komt een dag, een weekend, een week, een maand dan sta je on je glorie en geniet je. Mooi dat je moed hebt en doorzet.
Erni