Vrij naar de natuur

Het is nu heel helder. Aquarel past als techniek helemaal bij ‘Change’, de soms dromerige beelden van mijn moodboard en de zachtere kleuren van het voorts krachtige palet.

Na een A4 aquarel met het figuratieve ‘Stuck in mental muddiness’, lonkt nu abstract én klein. Drie beelden van schors en stammen op mijn moodboard lijken me daarvoor ideaal, net als een lange overschotstrook aquarelpapier. Perfect om één vierkant en 2 rechthoekige miniwerkjes uit te halen.

Bij de start van het woensdags LaboArte creatuurke meet en knip ik de 3 papierstukken en span ze op mijn plank met tape. ‘Oeps’, denk ik dan, ‘Ik had ze eerst moeten laten weken…’ Dan maar zo, en starten houtskool om een ruwe schets van elk beeld op papier te zetten.

Daarna meng ik de kleuren die ik nodig heb. Niet evident, merk ik opnieuw, met mijn basis aquareldoosje. En ook niet evident om bepaalde kleuren te krijgen die in mijn kleurenpalet met oliepastel nog zo simpel waren. Vooral de vleestint is zoeken, net als de salie-grijs-groen-blauw achtige kleur, die allebei voorkomen in de 3 beelden.

Dan start ik vanuit observatie en zonder al te veel na te denken met het aanbrengen van de kleuren waar ze voor mij thuis horen. Een eerste laag, die nog altijd alle richtingen uit kan. Ik start met de ‘vleeskleur’, dan het oranje-oker en daarna het saliegroen. Ik ervaar de rust van mijn nieuwe overtuiging, die ik na een krachtige coaching met Jonas Ghyselen heb ingewisseld voor een oude, die me in de weg zat.

‘Ik aanvaard dat ik creëer vanuit waarneming want tijdens het proces zal ik – door wie ik ben en hoe ik dingen doe – toch iets veranderen aan het waargenomene.’

Een overtuiging die me toelaat om gewoon te starten vanuit de beelden op mijn moodboard, zonder innerlijke kritiek. Bestaande beelden, die ik in dit geval zélf in de natuur heb gevonden, tijdens mijn geregelde wandelingen. Een beeld van een speciale dennenschors in Bram, Frankrijk, een beeld van een vreemd doorgezaagde boomstam in het bos bij ons én verstrengelde klimwortels op een boom op weg naar Ghale Gaon in Nepal.

Inspiratie vanuit verschillende plekken, die ik nu in aquarel vrij vertaal. Inspiratie die betekenis krijgt. De schors wordt ‘Thick skin’, de boomstam leidt tot ‘Free my phantasy’ en de speciale Nepalese boom verbeeldt ‘Live up to expectations’. Als je de inspiratie niet kent, lijken het abstracte aquarelletjes. Maar het zijn net zo goed vrije weergaves van mijn waarneming.

Na de eerste laag, volgt een tweede op donderdagavond. Eigenlijk zou ik een master class volgen maar ik besef plots: mijn focus ligt hier, bij deze 3 werkjes, bij Change, bij #reflecting5songs.

De enige exploratie die ik nog wil toelaten, is binnen het kader van dit project.

Dus pak ik opnieuw de penselen, meng opnieuw de verf en start met een tweede laag. Deze keer probeer ik meer details en meer definitie te geven. Ik geniet van het langzame proces om met elke penseeltrek en accent de richting van deze ‘abstractjes’ te verkennen.

Vandaag, opnieuw tijdens een creatuurke, valt een en ander plots in de plooi. ‘Thick skin krijgt opnieuw meer kleur, meer detail en met witte inktstift ook fijnere lijnaccentjes. De finishing touch, naar mijn gevoel. ‘Free my phantasy’ toont plots een gezicht. Ik laat me even verleiden om dat in de verf te zetten maar beslis om toch weer naar de suggestie te gaan. De fantasie prikkelen, meer hoeft het niet te zijn.

‘Live up to expectations’ blijkt de lastige klant. Het is ook gewoon lastig, aan verwachtingen proberen te voldoen…. Ik breng accenten aan met de witte inktstift, geef met grafietpotlood contrast in donkere stukken maar toch: er ontbreekt nog iets. Ik hoop het in een volgende creasessie te vinden. Ik heb er vertrouwen in dat het goed komt.